Dagboek
terwijl….
Terwijl Europa huilt om het leed en de schrik in Brussel leg ik de laatste hand aan mijn nachtschilderij. A. zei me: Er moet een zwarte ster in.
Ik vroeg waarom. Niet zomaar, ook niet bedacht, maar die ster in de nachtlucht, dat moest hem worden. Ik zocht naar de betekenis van ‘zwarte ster’ en kwam allereerst op anarchie. Kwam op de ‘orde van de zwarte ster’ (Frans: “Ordre de l’Étoile Noire”) , een nogal vage Franse koloniale ridderorde. En toen vond ik Blackstar van Bowie, (natuurlijk!) en las het volgende citaat:
Ralph-Hermen Huiskamp, 3 voor 12 VPRO, 11 januari 2016, hele artikel, klik hier
‘In het nummer Blackstar verhaalt Bowie vanuit een ander fictief karakter, zoals hij dat al zo vaak deed in zijn carrière. Hij is geen filmster, geen popster, zelfs geen gangster, zingt hij in Blackstar. Hij is een zwarte ster. Iemand die ver boven de rest uittorent en alles anders doet dan de andere sterren. En op de dag dat die “Blackstar” overlijdt, neemt een nieuwe zijn plek in’.
‘Oeps” zei A.
zo mooi op art rotterdam: Spazio Visivio, ‘hands’
Buiten Binnen Drenthe
Isa Genzken
Iemand zei:
Ga nu eens wat met sprookjes doen. Het is zo dicht bij jouw soort werk. Ik heb het jaren van me afgehouden. Tot ik laatst op zoek ging naar uitwerking van thema’s voor mijn Blikopener groepen.
Toen stuitte ik op Kiki Smith.
En ik werd als bij slag betoverd.
Dit-Is-Wat
Kiki Smith
G2 Christmas artworks
Eindelijk Oldengaerde
Na een half jaar vergaderen, staatjes opmaken, lijstjes invoeren, telefoontjes plegen en zo meer is het dan zo ver. Het eerste weekeinde Oldengaerde zit erop. Er is nog een weekeinde te gaan.
Wat een speciale plek. De Havezate in Dwingeloo blijft rustig liggen terwijl wij ons druk maken met trappen en doeken en slofjes en tafeltjes en stoeltjes. terwijl we de groepen in formaties van 15 rondleiden met elkaar en de gidsen van het Drentse Landschap. Druk, maar heel dankbaar.
Open, statig, maar ook relativerend laat ze zich de werken van de deelnemers welgevallen.
Iedereen geniet met volle teugen.
Voor meer info : www.degeheimenvanoldnegaerde.nl
Voor meer werk op deze site: klik hier
www.drentwatchers.nl
The slave’s lament
Denk je in: Je loopt een Venetiaanse Villa in. Trappen hoog. Dan kom je in een ruimte die leeg is, behalve wapperende zijden gordijnen en aarde groenen wand. Het is warm en koel tegelijkertijd. Verder lopend zie je onderstaande opstelling. Door het hele appartement hoor je de muziek die maar doorgaat. Zeer indrukwekkend.
https://youtu.be/4wwNSYlXrps
Biënnale Venezia 2015
Het was weer feest. Venetië lag er prachtig bij toen we aan kwamen varen in de avondzon. Drie dagen dwalen door de stad die we inmiddels zo goed kennen. Al de herinneringen aan de laatste, pakweg, tien – het kunnen er ook 12 geweest zijn – Biënnales maakten het bezoek rijker. Dezelfde gebouwen steeds getransformeerd zien worden naar nieuwe thema's, nieuwe paviljoens in de stad, de warme lome rust van de kijkende en dus fotograferende mensen. De plekken waar je kan eten, de plekken waar je een matje uit kan rollen om even te liggen.
Was het mooi? Was het indrukwekkend? Waar ging het over?
Het was interssant. En dan weer raakte het, fascineerde het, boeide het en soms verveelde het, om dan direct daarop weer te verassen. Maar dat wat me het meest opviel was de intensiteit en de betrokkenheid van de kunstenaars. Helder, poëtisch, intelligent. Dat was het voor mij.
Een paar keuzes uit het enorme rijke anbod (ergens in de volle auto is de catalogus verdwenen.
Tiffany Chung en haar Syrian Project in de Arsenale: De zo liefdevol geborduurde landkaarten van een land in puin was voelbaar. ZIjden zachte stoffen, lieve bloemenmotieven duiden de topografie aan van het Syrië van nu.
Gedocumenteerde armoede uit de VS door Walker Evans, crisistijd in de VS, dertiger jaren. Zo rauw en zo beeldend dat je meteen tussen de familie belandt. En blijft kijken.
Oekraïne. grisha bruskin, an archaeollogist's collection. In een kerk, bijna begraven beelden. Soldaten, kinderen eigenlijk. En daartussen dit sprookjesfiguur :
Uit Japan komt Chiharu Shiota, The key in the hand:
