Dit is wat ik doe. Ik zoek de droom. En de droom zoekt ons, daar ben ik van overtuigd. Het is natuurlijk een gekke bezigheid. Want dromen laten zich niet leiden. Twee droomzoekers drukken me met de neus op de feiten rond dromen, ze zijn verassend, onvoorspelbaar en mythisch.  Mannelijke en de vrouwelijke varianten. Al zal de laatste dit niet toe willen geven, wat ik zelf wel zo interessant vind.

Femmy Otten grijpt terug op de oudheid, waarschijnlijk overdonderd door steden als Pompeï waar de eenvoud van de schilderingen direct een andere wereld oproepen. het oude en verweerde is haar taal. Ze maakt prachtige magische vertellingen. Maar bij het zien van haar portret van de koning valt me op dat de droom in duigen valt. Het mist de verbeelding, die zij zo sterk in haar andere beelden weet te brengen. Het lijkt me dat het nu (ons kennen van de koning) de magie verplettert.

Het GM Den Haag toont werken van Emo Verkerk. Ik hoorde een geweldig gesprek met hem in het programma ‘Nooit meer slapen’. Voor ik naar Den Haag afreis heb ik zijn vroegere werk weer doorgekeken. Prachtig en inspirerend werk is het.

Het nieuwe werk ziet er veelbelovend uit.

http://www.vpro.nl/nooitmeerslapen/speel.program.44459416.html