Ze worden vergeleken met elkaar: De Documenta en de Manifesta 9.

Eerst dan de Manifesta 9. Een prachtig mooie locatie: de mijnen bij Genk. Oud, en toch stevig. Groot, en ook overzichtelijk. We hadden alle tijd en hebben die ook genomen. Normaal heb ik niet zoveel met de ‘mijnstreek’. Er was ooit een beleidsmedewerker van de provincie Limburg die me steeds als ik haar sprak -een keer per jaar-  begon te vertellen wat het belang en het probleem van de mijnstreek was. Nu pas heb ik het echt kunnen zien, voelen en begrepen. De mijnstreek is zoiets als de Tour de France: heroïsch en prachtig en spannend tegelijk.

Al deze kanten worden belicht in de op heel intelligente wijze samengestelde tentoonstelling. Heerlijke dag gehad. Nu nog de Documenta.