De verkondiging aan de heilige Anna is een fresco van Giotto dat zijn gelijke niet kent. (Giotto di Bondone (1267-1337),  Scrovegnikapel in Padova).  Een engel wringt zich door een raampje in de muur en Anna, al wat ouder, ziet het een beetje aan en is bereid de engel te geloven terwijl een dienstmeid, nieuwsgierig naar wat daarbinnen gebeurt het liefst alles zou willen zien -terwijl zij ‘garen spint’-. Waardoor wij weer in een gekke positie komen te staan omdat wij Anna en de engel wel mogen zien.

Eerst was er de vrouwenfiguur. De boom. Het schaaltje. Toen was er de kleur van de jurk en de groene kleur van de achtergrond. En niet zo heel veel later werd ze Anna. Gewoon Anna. Die het ook allemaal niet zo goed meer weet maar die wel bereid is naar een vogel te luisteren.

Ik wil nog iets met de spinster…